Co to znaczy raj utracony?

Raj utracony to związek frazeologiczny oznaczający szczęśliwe i pozbawione trosk życie, do którego nie ma powrotu.

Pojęcie raju wywodzi się z Biblii. W Księdze Rodzaju Bóg stworzył Raj jako miejsce, gdzie mieli żyć pierwsi ludzie. Za przyczyną złamania przez nich boskiego zakazu poprzez zjedzenie owocu z zakazanego drzewa, zostali wygnani z raju, tym samym tracąc Raj bezpowrotnie.

Jako pierwszy zwrotu raj utracony użył pod koniec XVII wieku angielski poeta John Milton. Stworzył on dwunastotomowy poemat o tytule Raj utracony. Jest to opowieść o upadku zbuntowanych aniołów, a także pierwszych ludzi, którzy ostatecznie zostają wyrzuceni z raju.

Poemat Miltona stał się pozycją klasyczną w literaturze angielskiej, a samo pojęcie raju utraconego przeszło na stałe do języka potocznego.

Zazwyczaj zwrotu tego używa się w kontekście dzieciństwa, które dla większości ludzi stanowi beztroski okres pozbawiony zmartwień.